Ενα μουσειακό καταφύγιο,που ταξιδεύει στο παρελθόν διδάσκοντας παράδοση στην Λιβαδειά!
Πραγματικά ένα στολίδι για την πόλη της Λιβαδειάς!!
Ενας φόρος τιμής στην ελληνική παραδοση ! Σε μια πανδαισία δειγμάτων και απαράμιλλης πνευματικής αξίας, ποζάρουν και μαγνητίζουν τα βλέμματά μας,σε ένα ατέρμονο παιχνίδι ανάμεσα στην ιστορία, την φαντασία και την πραγματικότητα...!!Εκθέματα με λαογραφικό περιεχόμενο,παράδοση και λαϊκή τέχνη...
Ακουμπάς τα δάχτυλά σου στα πλήκτρα κι αμέσως αυτά χορεύουν πάνω τους…κλακέτες! Τρέχουν να προλάβουν τη σκέψη σου και να την κάνουν λέξεις πάνω στο άσπρο χαρτί – άλλη μαγεία κι αυτή του άγραφου χαρτιού που γεμίζει κι όταν το τραβάς με το ένα χέρι να το βγάλεις από τον κύλινδρο – όλος ο κόσμος είναι δικός σου! Το κομμάτι γράφτηκε!
παπούτσια περίπου του 1930 που τα φορούσαν οι χωρικοί και ποιμένες πολλών περιοχών της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας, τα κατασκεύαζαν από ακατέργαστο δέρμα χοίρο, τα καλούμενα “γουρουνοτσάρουχα”.
λανάρι
παλιές χειροκίνητες ραπτομηχανές,είτε ανήκαν στη γιαγιά ή την μαμά σας είτε με τον οποιονδήποτε τρόπο βρέθηκαν στα χέρια σας και ανεξάρτητα αν ακόμη λειτουργούν ή όχι, είναι αυθεντικές αντίκες και ένα ιδιαίτερης αισθητικής vintage!!
Συνήθως τα υποζύγια κουβαλούσαν το ίδιο σαμάρι μια ολόκληρη ζωήΤΟ ΣΤΥΨΙΜΟ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΙΩΝ
Η ιστορία της Γκλίτσας, ξεκινάει από τα αρχαία ακόμη χρόνια. Ο θεός Πάν, ο οποίος θεωρείται και ως ο θεός των βοσκών, εμφανίζεται σε πολλές παραστάσεις κρατώντας μία γκλίτσα στο ένα χέρι και τον αυλό του στο άλλο.
Το σύνολο των υλικών,στοιχείων του παρελθόντος μέσα από την ιστορική διαδρομή ενός λαού,συνθέτουν την πολιτιστική φυσιογνωμία και την εθνική ταυτότητα του!
φωτο by evangello
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου