Ποιος Κυβερνά Αυτόν Τον Τόπο; - από GEOR Pap
Η γνωστή σε όλους μας ρήση του Καραμανλή, ίσως να έδειξε τη γυμνή αλήθεια σε ένα κράτος το οποίο φαίνεται ότι εξ ιδρύσεώς του ήταν ένα προτεκτοράτο και καταδικασμένο πλην ελαχίστων εξαιρέσεων να έχει “διορισμένους” πολιτικούς ηγέτες που τα συμφέροντά τους είχαν μεγάλες αποκλίσεις απο τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων.
Δεν είναι τυχαίο βέβαια το γεγονός ότι τα πρώτα κόμματα που σχηματίστηκαν στην Ελλάδα ήταν το Αγγλικό το Γαλλικό και το Ρωσικό, πράγμα που αποδεικνύει ότι η άρχουσα πολιτική τάξη της Ελλάδας ήταν εξ ιδρύσεως του κράτους με άλλους σκοπούς απο το καθαρό εθνικό συμφέρον.
Είναι μεγάλο κεφάλαιο της Ελληνικής ιστορίας οι τρόποι με τους οποίους οι Ξένες Δυνάμεις χειραγώγησαν τον Ελληνικό λαό και επέβαλλαν στη πολιτική τους ζωή τα πιόνια τους, τις γνωστές οικογένειες που μέχρι σήμερα καταστρέφουν την Ελλάδα και το μέλλον των πολιτών.
Το παράλογο της σημερινής εποχής έγκειται στο γεγονός ότι πλέον με το διαδίκτυο, την τηλεόραση και γενικά με την ελευθερία ενημέρωσης και διακίνησης ιδεών, ο ελληνικός λαός έπρεπε να είναι επαγρυπνισμένος και να μην έχει πρόβλημα να αντιληφθεί τη πραγματικότητα. Το θέατρο του παραλόγου καλά κρατεί.
Τη δεκαετία του 80 επιτελέσθηκε συστηματικά η αποβιομηχάνιση της χώρας και αναδύθηκε η νέα οικονομική ελίτ που έμελλε να καταστρέψει τη χώρα.
Εργολάβοι, εκδότες, δημοσιογράφοι και φυσικά συνδικαλιστές ήταν η νέα λαίλαπα που γονάτισε την Ελλάδα και ακόμα χειρότερα σάπισε και διάβρωσε την καρδιά και την ψυχή του Έθνους. Η θεωρία ήταν απλή. Με την απειλή της γραφίδας, έρχονται τα κατασκευαστικά έργα τα οποία φυσικά κοστολογούνταν 100 φορές επάνω.
Επιπλέον μια κατασκευαστική εταιρεία διαπλεκόμενη με το Δημόσιο, παίρνοντας έργα, επ´ ουδενί δεν θα μπορούσε να είναι όμηρος της Αριστεράς μιας και δεν έχει γραμμή παραγωγής ώστε μια απεργία με λεονταρισμούς να την απειλήσει.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο παραγωγικός ιστός της Ελλάδος κατέρρευσε και τη θέση του πήραν οι κατασκευαστικές εταιρείες που άρχισαν να καταναλώνουν το δημόσιο δανεισμένο χρήμα, χωρίς εξαγώγιμο προϊόν και φυσικά με έργα τα οποία δεν χρειάζονται στον Ελληνικό λαό όπως οι υποδομές της Ολυμπιάδας.
Δημοσιογράφοι αριστεροί, κουλτουριάρηδες με γεμάτες τσέπες, σκάφη και βίλες στην Εκάλη μαζεύονται ολημερίς σε τηλεοπτικά γλεντοκόπια ή σε εκπομπές με ημίγυμνες καλλονές και καταχειριάζουν όλους εμάς που τολμάμε να διαφωνήσουμε.
Μέσα στο κυκεώνα του παραλογισμού, έρχονται και οι λεγόμενες τρομοκρατικές οργανώσεις να κάνουν αισθητή τη παρουσία τους.
Προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ένοπλες μαρξιστικές οργανώσεις που δίνουν ένοπλο αγώνα εναντίον του συστήματος. Μιλάμε για τον απόλυτο παραλογισμό.
Δεν ελέγχει κανείς τις ξένες μυστικές υπηρεσίες που αλωνίζουν στην Ελλάδα και κάνουν ανορθόδοξο πόλεμο εναντίον της Ελλάδος σε καίριες στιγμές για την Ελλάδα και χτυπώντας στόχους όπου κανείς απο του συλληφθέντες για παράδειγμα της 17Ν δεν έδωσε μια πειστική απάντηση για την σημασία τους.
Γιάφκες στα Βόρεια Προάστια και όχι στο Πέραμα και στο Κερατσίνι που θα περίμενε κανείς να βρίσκεται μια παράνομη αριστερή οργάνωση που κόπτεται για το λαό, μέθοδοι και τακτικές Ειδικών Δυνάμεων στο συντονισμό και την υλοποίηση των χτυπημάτων που κάποιοι απο τα ΜΜΕ προσπαθούν να αποδόσουν σε φοιτητές καλών οικογενειών και καλών κολλεγίων και κανείς δεν απορεί, κανεις δεν αμφισβητει και αντί να ανησυχούμε για τους οργανωτές τέτοιων ενεργειών κυνηγούμε οργανώσεις με ευφάνταστα ονόματα που θυμίζουν χιπ χόπ συγκροτήματα.
Τουλάχιστον παλαιότερα, οι, λεγόμενες ένοπλες παράνομες αριστερές οργανώσεις, είχαν στις προκυρήξεις τους σωστό λόγο και γραφή και αν μη τι άλλο, σωστά ελληνικά, πρακτική που οι θεωρητικοί της Αριστεράς πάντα τηρούσαν. Έγραφαν σε σωστά Ελληνικά. Οι προκυρύξεις των σημερινών οργανώσεων αντικατοπτρίζουν τη προχειρότητα με την οποία οι πράκτορες – χειριστές τους αντιμετωπίζουν την Ελλάδα. Ούτε κάν μπαίνουν στο κόπο να “φαίνονται” σωστοί σε αυτό που υποκρίνονται.
Ο Δεκέμβριος του 2008, με την δολοφονία του Α.Γ.
Ήταν το μεγάλο πείραμα στις ψυχολογικές επιχειρήσεις εναντίον της Ελλάδος και καλά θα κάνουν αυτοί που πρέπει να το προσέξουν. Κινητοποιήθηκε ένας μηχανισμός που κατέβαζε ανήλικα παιδιά στο δρόμο, τα φανάτιζε εναντίον του Κρατους και των Δομών του ( βλ. Αστυνομία ) και ανάμεσα τους, περίεργοι τύποι τα οδηγούσαν σε βανδαλισμούς κτλ ενώ παράλληλα οι δημοσιογράφοι και τα κανάλια έριχναν λάδι στη φωτιά.
Ας φανταστούμε όλο αυτό το σκηνικό κατά τη διάρκεια μιας κρίσης με τη Τουρκία.
Μάλλον η ρήση του Καραμανλή περί του ποιός κυβερνά αυτό το τόπο να είναι παραπάνω απο επίκαιρη.
Δεν είναι τυχαίο βέβαια το γεγονός ότι τα πρώτα κόμματα που σχηματίστηκαν στην Ελλάδα ήταν το Αγγλικό το Γαλλικό και το Ρωσικό, πράγμα που αποδεικνύει ότι η άρχουσα πολιτική τάξη της Ελλάδας ήταν εξ ιδρύσεως του κράτους με άλλους σκοπούς απο το καθαρό εθνικό συμφέρον.
Είναι μεγάλο κεφάλαιο της Ελληνικής ιστορίας οι τρόποι με τους οποίους οι Ξένες Δυνάμεις χειραγώγησαν τον Ελληνικό λαό και επέβαλλαν στη πολιτική τους ζωή τα πιόνια τους, τις γνωστές οικογένειες που μέχρι σήμερα καταστρέφουν την Ελλάδα και το μέλλον των πολιτών.
Το παράλογο της σημερινής εποχής έγκειται στο γεγονός ότι πλέον με το διαδίκτυο, την τηλεόραση και γενικά με την ελευθερία ενημέρωσης και διακίνησης ιδεών, ο ελληνικός λαός έπρεπε να είναι επαγρυπνισμένος και να μην έχει πρόβλημα να αντιληφθεί τη πραγματικότητα. Το θέατρο του παραλόγου καλά κρατεί.
Τη δεκαετία του 80 επιτελέσθηκε συστηματικά η αποβιομηχάνιση της χώρας και αναδύθηκε η νέα οικονομική ελίτ που έμελλε να καταστρέψει τη χώρα.
Εργολάβοι, εκδότες, δημοσιογράφοι και φυσικά συνδικαλιστές ήταν η νέα λαίλαπα που γονάτισε την Ελλάδα και ακόμα χειρότερα σάπισε και διάβρωσε την καρδιά και την ψυχή του Έθνους. Η θεωρία ήταν απλή. Με την απειλή της γραφίδας, έρχονται τα κατασκευαστικά έργα τα οποία φυσικά κοστολογούνταν 100 φορές επάνω.
Επιπλέον μια κατασκευαστική εταιρεία διαπλεκόμενη με το Δημόσιο, παίρνοντας έργα, επ´ ουδενί δεν θα μπορούσε να είναι όμηρος της Αριστεράς μιας και δεν έχει γραμμή παραγωγής ώστε μια απεργία με λεονταρισμούς να την απειλήσει.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο παραγωγικός ιστός της Ελλάδος κατέρρευσε και τη θέση του πήραν οι κατασκευαστικές εταιρείες που άρχισαν να καταναλώνουν το δημόσιο δανεισμένο χρήμα, χωρίς εξαγώγιμο προϊόν και φυσικά με έργα τα οποία δεν χρειάζονται στον Ελληνικό λαό όπως οι υποδομές της Ολυμπιάδας.Δημοσιογράφοι αριστεροί, κουλτουριάρηδες με γεμάτες τσέπες, σκάφη και βίλες στην Εκάλη μαζεύονται ολημερίς σε τηλεοπτικά γλεντοκόπια ή σε εκπομπές με ημίγυμνες καλλονές και καταχειριάζουν όλους εμάς που τολμάμε να διαφωνήσουμε.
Μέσα στο κυκεώνα του παραλογισμού, έρχονται και οι λεγόμενες τρομοκρατικές οργανώσεις να κάνουν αισθητή τη παρουσία τους.
Προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ένοπλες μαρξιστικές οργανώσεις που δίνουν ένοπλο αγώνα εναντίον του συστήματος. Μιλάμε για τον απόλυτο παραλογισμό.
Δεν ελέγχει κανείς τις ξένες μυστικές υπηρεσίες που αλωνίζουν στην Ελλάδα και κάνουν ανορθόδοξο πόλεμο εναντίον της Ελλάδος σε καίριες στιγμές για την Ελλάδα και χτυπώντας στόχους όπου κανείς απο του συλληφθέντες για παράδειγμα της 17Ν δεν έδωσε μια πειστική απάντηση για την σημασία τους.
Γιάφκες στα Βόρεια Προάστια και όχι στο Πέραμα και στο Κερατσίνι που θα περίμενε κανείς να βρίσκεται μια παράνομη αριστερή οργάνωση που κόπτεται για το λαό, μέθοδοι και τακτικές Ειδικών Δυνάμεων στο συντονισμό και την υλοποίηση των χτυπημάτων που κάποιοι απο τα ΜΜΕ προσπαθούν να αποδόσουν σε φοιτητές καλών οικογενειών και καλών κολλεγίων και κανείς δεν απορεί, κανεις δεν αμφισβητει και αντί να ανησυχούμε για τους οργανωτές τέτοιων ενεργειών κυνηγούμε οργανώσεις με ευφάνταστα ονόματα που θυμίζουν χιπ χόπ συγκροτήματα.
Τουλάχιστον παλαιότερα, οι, λεγόμενες ένοπλες παράνομες αριστερές οργανώσεις, είχαν στις προκυρήξεις τους σωστό λόγο και γραφή και αν μη τι άλλο, σωστά ελληνικά, πρακτική που οι θεωρητικοί της Αριστεράς πάντα τηρούσαν. Έγραφαν σε σωστά Ελληνικά. Οι προκυρύξεις των σημερινών οργανώσεων αντικατοπτρίζουν τη προχειρότητα με την οποία οι πράκτορες – χειριστές τους αντιμετωπίζουν την Ελλάδα. Ούτε κάν μπαίνουν στο κόπο να “φαίνονται” σωστοί σε αυτό που υποκρίνονται.
Ο Δεκέμβριος του 2008, με την δολοφονία του Α.Γ.
Ήταν το μεγάλο πείραμα στις ψυχολογικές επιχειρήσεις εναντίον της Ελλάδος και καλά θα κάνουν αυτοί που πρέπει να το προσέξουν. Κινητοποιήθηκε ένας μηχανισμός που κατέβαζε ανήλικα παιδιά στο δρόμο, τα φανάτιζε εναντίον του Κρατους και των Δομών του ( βλ. Αστυνομία ) και ανάμεσα τους, περίεργοι τύποι τα οδηγούσαν σε βανδαλισμούς κτλ ενώ παράλληλα οι δημοσιογράφοι και τα κανάλια έριχναν λάδι στη φωτιά.
Ας φανταστούμε όλο αυτό το σκηνικό κατά τη διάρκεια μιας κρίσης με τη Τουρκία.
Μάλλον η ρήση του Καραμανλή περί του ποιός κυβερνά αυτό το τόπο να είναι παραπάνω απο επίκαιρη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου