Οι κάτοικοι της ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ δεν έχουν πάρει χαμπάρι σε ποιό τόπο ζουν!

Του ηθοποιού Νίκου Ξανθόπουλου

Να πούμε και κάτι που έχει σχέση με τις μέρες μας...

Ήταν η δεκαετία του ‘60. Μόλις είχα διαβάσει την ιστορία του Πελοπονησιακού Πολέμου του Θουκυδίδη, κι έτυχε να βρεθώ κοντά στην Αμφίπολη, που έχω κάτι συγγενολόγια.Λέω ας πεταχτώ να δώ το περίφημο πεδίο των μεγάλων συγκρούσεων ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη.

Μαζί μου ο φίλος μου Λ. Ηλιάδης ο μουσικός. Περιδιάβαινα το μέρος, ο Ηλιάδης βαριόταν, έκανε και ζέστη...Φτάσαμε στο καφενεδάκι. Τάβλι, πρέφα και «κεράστε τα παιδιά που ήρθαν». Τα παιχνίδια στο φόρτε τους.

Γυρίζω και τους λέω:

-Καλά ρε, δεν έχετε πάρει χαμπάρι πού είσαστε, τί χώματα πατάτε;

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΑΜΦΙΠΟΛΗ, ΕΔΩ.

Σηκωθήκανε κάποια κεφάλια.

-Εδώ σκοτωθήκανε χιλιάδες άνθρωποι, γίνανε μάχες και πόλεμοι που κρατήσανε δεκαετίες ολόκληρες, σκοτώθηκαν οι αρχηγοί των αντιπάλων, ο στρατηγός Βρασίδας της Σπάρτης κι ο άρχοντας των Αθηναίων, ο Κλέων…

Ο τάφος του Βρασίδα, στην Αμφίπολη.
Πάνω του... κτίσθηκε το Αρχαιολογικό Μουσείο!!!

-Σοβαρά; Γι’ αυτό βλέπουμε καμμιά φορά κάνα γέρο με κοντό παντελόνι, ζωσμένος με την φωτογραφική μηχανή να τριγυρνάει στα χωράφια σαν υπνοβάτης; (σ.σ.: Θα εννοούσαν τον αείμνηστο Λαζαρίδη).

-Αρχαιολόγοι είναι αυτοί, ρε παιδί μου, αρχαιολόγοι. Και δέν είναι μόνο αυτό. Σε άλλη εποχή σκοτώθηκε εδώ η μάνα του Μεγαλέξαντρου, η Ολυμπιάδα. Κι εδώ πάλι η γυναίκα του, η Ρωξάνη, και ο γιος του…

-Ρε, σώπα, σοβαρά μιλάς;

Πήρα μια ιστορία του Θουκυδίδη, έκδοση «Γαλαξία» και την έστειλα.

Μη φύγουν από την ζωή χωρίς να πάρουν χαμπάρι σε ποιο τόπο έζησαν...

ΠΗΓΗ: Ν. Ξανθόπουλος, 14.8.2020. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 15.8.2020.