ελληνικά νέα

Ο χρήστης Dinos Markakis αισθάνεται εξοργισμένος. · Ακούσαμε από τον πρωθυπουργό για το νέο θεσμό του Ανάδοχου Αναδάσωσης. Τι είναι όμως αυτό το νέο φρούτο..? Ας δούμε λοιπόν λίγο τι μας ετοιμάζουν : Ξεκινώ αντιγράφοντας από την πράξη νομοθετικού περιεχομένου που δημοσιεύθηκε 13-8-2021 - ΦΕΚ 143/Α/13-8-2021, κατά τη διάρκεια δηλαδή των μεγάλων πυρκαγιών!!!: "...Ως ανάδοχοι αναδάσωσης μπορούν να ορίζονται νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, ανεξαρτήτως αν έχουν κερδοσκοπικό ή μη χαρακτήρα..." Καλό ε..? Και συνυπολογίστε παρακαλώ ότι για να συνταχθεί ένα τέτοιο σχέδιο νόμου (αν μπείτε στον κόπο να το διαβάσετε όλο θα δείτε...) θέλει αρκετό καιρό προεργασία, άρα το είχαν έτοιμο Πολύ Πριν από τις φωτιές!!! Προφανώς είναι πακετάκι μαζί με τα άλλα δύο προηγούμενα που κυκλοφόρησαν από νωρίς το χειμώνα... Κατ' αρχήν λοιπόν το δασαρχείο θα καθορίζει την περιοχή που χρειάζεται αποκατάσταση και τεχνητή αναδάσωση, καθώς και τις προδιαγραφές με τις οποίες θα γίνει αυτό

Κ ωνσταντίνος Αρβανίτης Η ίδια πολιτική παράταξη που σήμερα κυβερνάει την Ελλάδα, λίγο μετά την λήξη του Εμφυλίου καθιέρωσε το διαβόητο "πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων". Αν δεν περνούσες από τον τοπικό κομματάρχη της ΕΡΕ (μετέπειτα ονομάστηκε Ν.Δ) να πάρεις το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, που αποτελούσε απόδειξη ότι είσαι υποστηρικτής της κυβερνητικής πολιτικής, ΔΕΝ ΕΒΡΙΣΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ως μισθωτός, ούτε στον ιδιωτικό τομέα. Καλά, για το δημόσιο δεν το συζητούμε. Εψαχναν το φρονήματα ακόμη και των ξαδέρφων σου... Χωρίς πιστοποιητικό ήσουν καταδικασμένος σε ανεργία, ώσπου να υποκύψεις... Πάσα ομοιότης, μόνο συμπτωματική δεν είναι. Αν το έχεις μέσα σου να φέρεσαι έτσι στον λαό, σε κάθε ευκαιρία του το ξανακάνεις, χωρίς αναστολές. ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Το πιστοποιητικό εμβολιασμού δεν δείχνει τίποτε άλλο, εκτός από ότι είσαι υπάκουο παιδί. Είναι πασίγνωστο ότι οι εμβολιασμένοι και κολλούν και νοσούν και πεθαίνουν και μεταδίδουν. Οπότε τι άλλο δείχνει, εκτός από ότι είσαι πειθή

Φωτεινή Μαστρογιάννη Η δημοσιογραφία των πολιτών δίνει φωνή στους απλούς ανθρώπους και ως εκ τούτου, εκπληρώνει μία βασική προϋπόθεση της κοινωνικής αλλαγής. Οι πολίτες δεν είναι πλέον παθητικοί καταναλωτές ειδήσεων αλλά αντίθετα, αρκετές φορές, είναι αυτοί που διανέμουν ειδήσεις σε πολλούς ανθρώπους με τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ιστολογίων κτλ προσπερνώντας τα παραδοσιακά ΜΜΕ. Η δημοσιογραφία των πολιτών δεν είναι απλώς συμμετοχική επικοινωνία ενώ η κοινωνική αλλαγή δεν αφορά μόνο ποιος μιλά και εάν οι πολίτες έχουν ευκαιρίες να μιλήσουν γενικά αλλά εάν μπορούν οι φωνές τους να ακουστούν στις συζητήσεις και στις αποφάσεις που λαμβάνονται για τις κοινές υποθέσεις. Η δημοσιογραφία των πολιτών παρέχει «ορατότητα» σε κοινωνικά προβλήματα που δεν θα είχαν σε διαφορετική περίπτωση. Πλέον η επαγγελματική δημοσιογραφία δεν διαδραματίζει τον ρόλο του ενδιάμεσου που ενημερώνει το κοινό σχετικά με το τι είναι και δεν είναι είδηση. Ο εμπλουτισμός με ειδήσεις που αφορο

Ο χρήστης Gogo A Bo έκανε μια ερώτηση στην ομάδα ΛΙΒΑΔΕΙΑ. "Τι να βάλω στη βαλίτσα. Τι να σώσω. Πόσο χρόνο έχω. Μισή ώρα ; Δέκα λεπτά; Πέντε; Ταυτότητες; Φορτιστές; Ρούχα; Νερό; Το λουρί του σκυλιού, που είναι το λουρί της... Τα χαρτιά, τα έγγραφα... Λάπτοπ; Φάρμακα; Ορό; Πετσέτες λένε, βρεγμένες πετσέτες... Βγάζεις, βάζεις... Γυρίζεις γύρω γύρω ... Κάτι φωτογραφίες ξεχασμένες ... Μην κλαίς τώρα, δεν είναι η ώρα για κλάματα. Παπούτσια κλειστά. Σακίδιο πλάτης. Μια εικόνα της Παναγίας ... Την χαϊδεύεις. Την αφήνεις. Πόση ώρα έχω. Οκτώ λεπτά; Ο αέρας γίνεται πυκνός, δύσκολος, βαρύς... Αλουμινόχαρτο είπαν ... Κάτι θυμάμαι για αλουμινόχαρτο ... Γάζες; Τσούζουν τα μάτια... Το ρολόι μου που είναι; Δεν φεύγω αν δεν βρω το ρολοι μου! Μη μου φωνάζεις ότι δεν έχουμε χρόνο! Ήταν του πατέρα μου, δεν φεύγω χωρίς το ρολόι μου! Μπαινοβγαίνω στα δωμάτια. Κινητό. είναι φορτισμένο; Πέντε λεπτά! Εκκένωση! Εκκένωση ! Πετσέτες ... Νερό... Το σκυλί. Πάμε πάμε. Τέλος τώρα... Μια τελευταία ματιά. Αντίο

Κοιμήθηκα.... Κι όταν ξύπνησα η Β. Ήπειρος ήταν Αλβανική. Σιωπή μου είπαν.... μη μιλήσεις.... έτσι έπρεπε, να γίνει. Κοιμήθηκα... Κι όταν ξύπνησα η μισή Κύπρος ήταν σκλαβωμένη. Σιωπή μου είπαν....μη μιλήσεις....κάτι έπρεπε, να θυσιαστεί... Κοιμήθηκα κι όταν ξύπνησα είχαν πουλήσει το όνομα Μακεδονία. Σιωπή μου είπαν... μη μιλήσεις...μην είσαι μονοφαγάς. Κοιμόμουν κι ο γείτονας μου αυτοκτόνησε. Σιωπή! Μη μιλήσεις... είχε ψυχολογικά προβλήματα. Κοιμόμουν κι όταν ξύπνησα το παιδί μου ήταν μίλια μακριά. Σιωπή μου είπαν... Για το καλό του γίνεται. Κοιμόμουν και ο φίλος μου έχασε το σπίτι του. Σιωπή μου είπαν... Μη μιλήσεις.....ένας κακοπληρωτής ήταν....Τι τον λυπάσαι; Κοιμήθηκα κι όταν ξύπνησα η σημαία μου είχε κατέβει, από το μπαλκόνι μου. Σιωπή... Μη μιλάς... Μη προκαλείς. Κοιμήθηκα και ο κολλητός μου στην Εντατική πεταμένος. Σιωπή.... Ούτως ή άλλως θα πέθαινε. Κοιμόμουν και παραποίησαν τα βιβλία μου, την ιστορία μου. Σιωπή μου είπαν...στη Σμύρνη έγινε συνωστισμός. Κοιμήθηκα κι όταν ξύπν

Ανθρώπους με αξίες, όνειρα, φιλοδοξίες, που παλεύουν για τα θέλω τους, κοπιάζουν και τελικά τα καταφέρνουν!Αυτοί αξίζουν θαυμασμό και σεβασμό.Συγχαρητήρια Μίλτο cKUnQ9LMMmk/YQd7HxhIrqI/AAAAAAAARCk/5l91JXh5XXUlMdzygkM9hQhfGU0hkmEDQCLcBGAsYHQ/s320/%25CE%25A4%25CE%2595%25CE%259D%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%2593%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A5.jpg"/> Από παρκούρ στα Γρεβενά στην κορυφή του κόσμου και ο Ζορμπάς παίζει δυνατά στο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο. Άλλο ένα χρυσό.Ο Τεντόγλου «πέταξε» στα 8.41μ. στο τελευταίο του άλμα και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο!

Ο Στέφανος Ντούσκος είναι ο πρώτος χρυσός ολυμπιονίκης της Ελλάδας στους ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο! Αυτό το παλικάρι από τα Ιωάννινα έφερε την μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της ελληνικής κωπηλασίας. Συγχαρητήρια για την εκπληκτική προσπάθεια και την μεγαλειώδη νίκη του! Η Ελλάδα έχει το πρόσωπό του, όπως και αυτό κάθε αθλητή. Επώνυμου ή ανώνυμου. Αυτού που δεν τα παρατάει. Μπορούν οι θεσμικοί παράγοντες να νοιάζονται και για τους δύο; Γιατί από τους τελευταίους προκύπτουν οι πρώτοι.

Του Δημήτρη Ρήτα* Η δερματοστιξία (ή τατουάζ, γαλλική tatouaz - αγγλική tattoo - πολυνησιακή tatau) είναι η χάραξη της επιδερμίδας του σώματος με ειδικά εργαλεία που με μικρά τσιμπήματα εκχύνουν χρωστικές ουσίες, ώστε να δημιουργούνται ανεξίτηλα σχέδια. Οι αρχαίοι δεν έκαναν πάνω στο σώμα τους δερματοστιξία (τατουάζ). Όμως έκαναν σε κάποιον, όταν ήθελαν να τον εξευτελίσουν ή να έχουν αποδεικτικό στοιχείο ότι τους ανήκει, όπως γίνεται σήμερα με το σημάδεμα (μαρκάρισμα) των ζώων. Ο ιστορικός Ηρόδοτος, αναφέρει ότι το 480 π.Χ., λίγο πριν από τη μάχη των Θερμοπυλών, μερικοί Έλληνες εμήδισαν, πήγαν με τους Μήδους-Πέρσες. Σύμφωνα με απόφαση του Συνεδρίου των ελληνικών πόλεων, όσοι από τους Έλληνες μήδιζαν από ανάγκη, δεν θα τιμωρούνταν, όσοι όμως πήγαιναν από δειλία ή με τη θέλησή τους στο στρατόπεδο του Ξέρξη, αυτοί θα τιμωρούνταν σκληρά και παραδειγματικά. Οι Θηβαίοι, με αρχηγό τον Λεοντιάδη, μόλις είδαν ότι υπερίσχυαν οι Πέρσες, αποχωρίστηκαν από τους Έλληνες και με τα χέρια προτετ

Οι Ολυμπιακοί αγώνες έγιναν για πρώτη φορά το 776 π.Χ. στην πεδιάδα της αρχαίας Ολυμπίας στο δυτικό τμήμα της Πελοποννήσου. Από τότε και στο εξής διεξάγονταν συνεχώς εκεί κάθε τέσσερα χρόνια για δώδεκα αιώνες, μέχρι που τερματίστηκαν από το Ρωμαίο αυτοκράτορα Θεοδόσιο το έτος 393. Οι αρχαίοι αγώνες διαρκούσαν πέντε ημέρες και αποτελούνταν από αρματοδρομίες, ρίψη δίσκου και ακοντίου, αγώνες δρόμου και πάλη. Βασικά ήταν μία θρησκευτική γιορτή αφιερωμένη στους θεούς και ιδιαίτερα στο Δία. Το βραβείο των νικητών ήταν ένα στεφάνι ελιάς. Για εκείνους που νικούσαν τρεις φορές οι πόλεις τους έστηναν αγάλματα προς τιμή τους και τους απέδιδαν δώρα και τιμές. Οι γυναίκες δε γίνονταν δεκτές στους αγώνες. Δεν τους επιτρεπόταν ούτε να πάρουν μέρος, αλλά ούτε και να τους παρακολουθήσουν. Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι μια φορά επετράπη σε μια γυναίκα να παρακολουθήσει τους αγώνες, καθώς ήταν η μητέρα τριών πρωταθλητών. Στα νεότερα χρόνια ο λόγιος Δημήτριος Βικέλας μαζί με το Γάλλο παιδα

"Μόλις χθες γύρισα απο το Παρίσι. Εκεί επισκέφθηκα το μουσείο του Λούβρου. Κάποια στιγμή ρώτησα τον υπάλληλο στην ελληνική πτέρυγα που είναι η Νίκη της Σαμοθράκης στα γαλλικά , αναφέροντας το όνομα στα ελληνικά. Μου είπε ευγενικά αν ρωτάω για την ..βικτουαρ ντε λα σαμοτρας. Τον ρώτησα τότε αν γνωρίζει πως λέγεται το φημισμένο ρολόι του Λονδίνου και εκείνος απάντησε με έμφαση Big Ben. -γιατί δεν το λέτε αυτο grand ben; τον ρώτησα στα γαλλικά. Γιατί νιώθετε την ανάγκη να κλέψετε και το όνομα εκτός απο το έκθεμα; Κατέβασε το κεφάλι. Τον χτύπησα φιλικά στην πλάτη. Δεν έφταιγε αυτός, εγώ φταίω.. Η ελληνική πλευρά κατέχει το 30% του Λούβρου και στην είσοδο δεν υπάρχει ούτε καν το "καλώς ήρθατε "στα ελληνικά (ανάμεσα σε 20 γλώσσες). Αυτό μπορούμε να κάνουμε καθισμένοι σε έναν καναπέ, μέσα απο μια ιστοσελίδα να φωνάζουμε, "φέρτε τα, πίσω": Την νίκη που έγινε βικτουαρ, την Καρυάτιδα που έγινε καριατιντ... Έτσι, δίνοντας στα παιδιά μας μια σταγόνα λιγότερη ιστορίας, περ

Επιλέγουμε το τέλος του εθνοτισμού Του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά Ο κανόνας είναι ότι οι συλλογικότητες βραδυπορούν, η ωρίμανση συλλογικών επιγνώσεων εμφανίζει ανυπόφορη καθυστέρηση. Χρειάζεται χρόνος πολύς, μετρημένος με τη διαδοχή γενεών, για να γίνουν κοινή συνείδηση δεδομένα που η οξυδέρκεια των ολίγων εύστοχα και έγκαιρα εντοπίζει. Πέρασαν κάπου εκατό χρόνια για να αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε οι Νεοέλληνες, χάρη στη γενιά του ’30, ότι δεν είναι απαραίτητα ντροπή ο πολιτισμός του λαού μας στους αιώνες της Τουρκοκρατίας. Χρειάστηκαν μεγάλα αναστήματα ερευνητών της Ιστορίας και τεχνοκριτικών, για να ραγίσει η εισαγόμενη βεβαιότητα ότι «Βυζάντιο» σημαίνει σκοτάδι και βαρβαρότητα. Επρεπε να αναγνωριστεί με θαυμασμό από τους δυο νομπελίστες ποιητές μας η κριτική οξυδέρκεια και η λογοτεχνική αξία του Μακρυγιάννη και το μέγεθος του Παπαδιαμάντη, για να αρχίσει να μειδιά η νεοελληνική κοινωνία με τη χλεύη των «προοδευτικών δυνάμεων». Μεσολάβησαν εκατόν πενήντα περίπου χρόνια από την «αυθ

Σοφοί μπορεί να ήταν λίγοι Έλληνες ..Όπως συμβαίνει και τώρα .Κανείς σοφός τελικά δεν εκτιμήθηκε από τους μη σοφούς ..Εκδιώχθηκε , δηλητηριάστηκε , εξορίστηκε ... ΣΥΜΠΈΡΑΣΜΑ ? .ΜΌΝΟ ΟΙ ΜΗ ΣΟΦΟΊ ΓΛΥΤΏΝΟΥΝ ΚΙ ΕΠΙΒΙΏΝΟΥΝ .... ΑΠΛΆ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΎΝ ΤΙΣ ΓΝΏΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΟΦΏΝ , ΚΑΙ ΠΕΤΟΎΝ ΤΟΥΣ ΣΟΦΟΎΣ ΣΤΟΝ ΚΑΙΆΔΑ ΜΈΧΡΙ ΣΉΜΕΡΑ ..

Είπαμε, μια καλή αστυνομική ιστορία είναι λογικό να μονοπωλεί την επικαιρότητα. Ενα ειδεχθές έγκλημα είναι αναμενόμενο να επικαλύψει κάθε άλλο γεγονός. Μια νεκρή μάνα δίπλα στο βρέφος της, με τον συζυγοκτόνο άντρα της να σκηνοθετεί γύρω τους μια ανύπαρκτη ληστεία, είναι μια εικόνα που δεν μπορεί παρά να επαναλαμβάνεται διαρκώς σε κανάλια και ειδησεογραφικές σελίδες. Ενα νεκρό σκυλί δίπλα σε όλα τούτα τα ανήκουστα και μια οσκαρική ηθοποιία του ψυχρού φονιά ως την ώρα της αποκάλυψής του, δεν γίνεται παρά να επανέρχεται για ώρες και μέρες και εβδομάδες σε κάθε μέσο ενημέρωσης. Σύμφωνοι, κατανοητό. Αλλά για σταθείτε, ρε παιδιά. Basta επιτέλους. Μίλησαν οι αστυνομικοί συντάκτες, οι ιατροδικαστές, οι εγκληματολόγοι, οι ψυχολόγοι, οι ψυχίατροι, οι σεξολόγοι, οι φυσιογνωμιστές, οι ιστορικοί του εγκλήματος, οι συνδικαλιστές της αστυνομίας, οι γείτονες στα Γλυκά Νερά, οι γείτονες στην Αλόννησο, οι συγγενείς της δολοφονημένης, οι συγγενείς του φονιά, οι φιλοζωικές οργανώσεις. Μίλησαν οι ειδικ

ΛΙΑ ΜΑΛΛΙΔΟΥ Μια χούφτα είν’ ο άνθρωπος από στυφό προζύμι γεννιέται σαν αρχάγγελος πεθαίνει σαν αγρίμι του μένει μόνο στη ζωή μια γλώσσα μια πατρίδα η πρώτη του παρηγοριά και η στερνή του ελπίδα λέει ο Νίκος Γκάτσος Η γλώσσα μας πανθολομολογουμένως έχει εκθειασθεί από το σύνολο των πνευματικών ανθρώπων στην παγκόσμια σφαίρα αναγνωρίζοντάς της κατ’ αρχάς τα στοιχεία της αρμονίας και της μουσικότητας που εμπεριέχει. Ο Νικηφόρος Βρεττάκος με λυρισμό και ενάργεια μας δίνει την εικόνα: Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φως θα ελιχθώ προς τα πάνω όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους θα τους μιλήσω ελληνικά επειδή δε γνωρίζουνε γλώσσες μιλάνε μεταξύ τους με μουσική Και φυσικά όλοι γνωρίζουν ότι είναι η πηγή, και είναι πάντα ζωντανή στους επιστημονικούς και τεχνικούς όρους επειδή στην Ελλάδα μαζί με τη φιλοσοφία γεννήθηκε η επιστήμη αλλά και ακόμη όταν αυτή εξέλιπε, οι ξένοι όταν θέλουν να δημιουργήσουν μια καινούργια λέξ

Σύμφωνα με όσα έχουν πει οι ειδικοί για την εξασφάλιση της ανοσίας της αγέλης απαιτείται ο εμβολιασμός του 75% ενός πληθυσμού. Σε παγκόσμιο επίπεδο αυτό σημαίνει τον εμβολιασμό του 75% των περίπου 8 δισεκατομμυρίων κατοίκων του πλανήτη. Κοιτώντας την εξέλιξη των εμβολιαστικών προγραμμάτων εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η εξασφάλιση της ανοσίας της αγέλης παγκοσμίως είναι ανέφικτη καθότι, πέρα από τους πληθυσμούς του «Πρώτου Κόσμου», η πρόσβαση της πλειοψηφίας του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μηδαμινή ή ελάχιστη πρόσβαση σε εμβόλια. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι (εφόσον παραδεχτούμε πως οι εμβολιασμοί δημιουργούν τείχος ανοσίας) τεράστιες πληθυσμιακές ομάδες οι οποίες μάλιστα έχουν την τάση να μετακινούνται θα συντηρούν και θα μεταφέρουν τον SARS-CoV-2. Επιπρόσθετα η επιδημία αναμένεται να επιμείνει για χρόνια σε κάποιες περιοχές του πλανήτη τη στιγμή που ο «Πρώτος Κόσμος» θα έχει πετύχει τον έλεγχο των ανθρώπων και μέσω αυτού του ελέγχου τον έλεγχο του ιού. Με αυτόν τον τρόπο συ

Δεν ξεχνάμε το Δίστομο! Δεν ξεχνάμε τη θηριωδία των Γερμανών! Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ! Παραθέτω απόσπασμα από το βιβλίο «Η Οδύσσειά μου» του Σουηδού επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα Στούρε Λινέρ, ο οποίος παντρεύτηκε Ελληνίδα γιατρό στην Κατοχή. . «Απαιτήθηκε μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο. Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόμη ζωντανά. Ηταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν με αυτό τον τρόπο: Θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες-Ες. Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια των σπιτιών.

Tsitara Toufasaiou (.....) "Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στον τόπο μας, μετέτρεψαν τα Βούρλα σε φυλακή. Όταν ξεκουμπίστηκαν, το ελληνικό κράτος διατήρησε την φυλακή με το όνομα Δικαστική Φυλακή Πειραιώς, για ποινικούς και πολιτικούς κρατουμένους. Το 1955 είκοσι εφτά κρατούμενοι κομουνιστές οργάνωσαν και πραγματοποίησαν μία απόδραση σαν εκείνη της ταινίας The Great Escape, σκάβοντας τούνελ και βγαίνοντας σ' ένα εργοστάσιο που ήταν απέναντι από τη μάντρα. (....) Ένας εργολάβος ονόματι #Νικόλαος #Μπόμπολας ανέλαβε να κατασκευάσει το συγκρότημα κτιρίων που ήθελε ο δήμος του Πειραιά. Λένε ότι δεν το έχτισε με δικά του λεφτά, αλλά με χρήματα που του έδωσε το κράτος, το οποίο τα δανείστηκε από έναν Πειραιώτη τραπεζίτη"(....) Η Σμύρνη και ο Πειραιάς. "Με την καταστροφή του '22 άρχισαν να καταφθάνουν στον Πειραιά καραβιές προσφύγων που κοιμήθηκαν νοικοκυραίοι και ξύπνησαν επί ξύλου κρεμάμενοι. Σοκαρισμένοι, πεινασμένοι και δυστυχείς ζούσαν ο ένας πάνω στον άλλον μέσα σε