Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες και η ελληνική συμμετοχή, εν Αθήναις, το 1896

Η γκάφα του πρίγκηπα Κωνσταντίνου Κουμπερτέν: «…ανέμενα να εύρω τους Έλληνες ανατολίζοντες και αλβανοποιημένους, μετά από τόσα χρόνια σκλαβιάς…»

Του αθλητικογράφου Ανδρέα Γ. Λεκάκη, andlekakis@gmail.com Στο πρώτο μέρος της σειράς του ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ για την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων είδαμε πώς γεννήθηκε σιγά σιγά η ιδέα της αναβίωσης του σπουδαιότερου αθλητικού γεγονότος στον κόσμο και τις προετοιμασίες της χώρας μας για τη διοργάνωσή τους. - ΔΙΑΒΑΣΤΕ το ΕΔΩ. Σε αυτό το δεύτερο μέρος, θα πάμε να δούμε τα κυριότερα γεγονότα των πρώτων σύγχρονων Αγώνων της ιστορίας σε μια κορυφαία στιγμή για μια Ελλάδα που πάλευε να σταθεί ξανά στα πόδια της και να βρει τη θέση της στον κόσμο μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς.Η διοργάνωση ξεκίνησε ανήμερα της εθνικής επετείου της Ελληνικής Επανάστασης (25η Μαρτίου 1896), σύμφωνα με το παλιό ημερολόγιο που χρησιμοποιούνταν τότε (6 Απριλίου με το καινούριο). Ήταν, μάλιστα, δεύτερη μέρα του Πάσχα. Στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες πήραν μέρος 13 χώρες, αφού εκτός της Ελλάδας συμμετείχαν η Μεγάλη Βρετανία, η Αυστραλία, η Αυστρία, η Βουλγαρία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Δανία, η Ελβετία, οι ΗΠΑ, η Ουγγαρία, η Σουηδία και η Χιλή. Το παρόν έδωσαν συνολικά 311 αθλητές, εκ των οποίων οι 230 ήταν Έλληνες. Από τα… περίεργα μάλιστα εκείνης της διοργάνωσης, ήταν πως οι Αμερικανοί, που χρησιμοποιούσαν το νέο ημερολόγιο, υπολόγιζαν πως θα έχουν μερικές μέρες για προπόνηση αφότου φτάσουν στη χώρα μας, όμως φτάνοντας στην Ελλάδα η οποία πήγαινε σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, διαπίστωσαν έκπληκτοι πως είχαν φτάσει ακριβώς την παραμονή των Αγώνων! Παρ’ όλα αυτά η παρουσία τους ήταν εξαιρετική, αφού ήταν η χώρα με τα περισσότερα χρυσά μετάλλια, 11 συνολικά τον αριθμό.Όπως ήταν αναμενόμενο, πολλοί ήταν αυτοί που έσπευσαν να εκμεταλλευτούν αυτό το σπουδαίο γεγονός για να βγάλουν περισσότερο κέρδος. Οι τιμές των ξενοδοχείων εκτινάχθηκαν στα ύψη για τους ξένους και χαρακτηριστικό είναι πως κάποιοι ξενοδόχοι ζητούσαν ακόμη και 40 φράγκα τη βραδιά, την ώρα που ένα βράδυ με πλήρη διατροφή στην πολυτελέστατη “Μεγάλη Βρεταννία” ανερχόταν στα 15-25 φράγκα! Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό, αφού χιλιάδες Αθηναίοι μυρίστηκαν χρήμα και άρχισαν να δηλώνουν ως “ενοικιαζόμενα ολυμπιακά δωμάτια” σπίτια που βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση. Στα τέλη Φεβρουαρίου 1896, είχαν δηλωθεί περί τα… 14.000 δωμάτια, πολλά από τα οποία η εφημερίδα “Άστυ” περιέγραφε ως “μάνδρες και πλυσταριά διασκευασμένα εις δωμάτια!”.[1] Ελληνογαλλικοί διάλογοι που κυκλοφορούσαν εν Αθήναις, το 1896, για καλύτερη συνεννόηση...Στη διοργάνωση αυτή πήρε μέρος και ο θρυλικός κολυμβητής της Ουγγαρίας, Άλφρεντ Χάγιος, ο οποίος κατέλαβε την πρώτη θέση στα 100 μ. και στα 1.200 μ. ελεύθερο. Δεδομένου ότι οι κολυμβητικοί αγώνες γίνονταν στα αρκετά κρύα εκείνη την εποχή νερά της Ζέας, η προσαρμογή και αντοχή του Χάγιος ήταν αξιοσημείωτη, όμως παρά την απορία πολλών εκείνος είχε την εξήγηση. Αυτή δεν ήταν άλλη από το ότι ο πατέρας του από πολύ μικρή ηλικία τον έβαζε να κολυμπά στα παγωμένα νερά του Δούναβη (Πηγή: εφημερίδα “metro”, 18/6/2004).