Τι είναι αυτό που φοβίζει τους ιστορικούς;

Παρουσιάστηκαν ξαφνικά οι αρχαίοι Έλληνες 

στο ιστορικό προσκήνιο τον 8ο αιώνα π.Χ.,

 με γλώσσα εκατοντάδων χιλιάδων λημμάτων, 

που για να δημιουργηθεί απαιτείται γλωσσική 

προϊστορία τουλάχιστον 10.000 ετών 

(σύμφωνα με επίσημη αμερικανική γλωσσολογική έκθεση).

 Η αγγλική γλώσσα είναι 1.600 ετών και έχει 48% 

ελληνικές λέξεις με σύνολο λημμάτων 240.000.

 Η γερμανική είναι 1.700 ετών και έχει 250.000 λήμματα 

με ελληνικές λέξεις 46%.

Η ομηρική γλώσσα τι ηλικία έχει;

Έμαθαν να γράφουν οι Έλληνες από τους ανατολικούς 

λαούς και ξαφνικά έγραψαν τα ομηρικά έπη που έχουν 

ιστορικό βάθος τριών χιλιάδων ετών; 

Τι είναι αυτό που φοβίζει τους ιστορικούς;

Μήπως γιατί δεν χάθηκαν στη σκόνη της ιστορίας

 και οι Έλληνες όπως οι Χαναναίοι, οι Σουμέριοι, 

οι Βαβυλώνιοι, οι Φοίνικες κλπ.;

Μήπως η αλήθεια, η πραγματικότητα, αποτελεί 

εμπόδιο και φόβος στα σχέδια κάποιων ‘εκλεκτών’ 

που επιδιώκουν την τύφλωση των λαών;

Τι γράφει το δημοσίευμα πριν δεκαπέντε χρόνια:

Το παλιότερο οργανωμένο γραπτό κείμενο που βρέθηκε

 στη γη της Ευρώπης και χρονολογείται 

πριν από 7.254 χρόνια(!) από σήμερα αποκαλύφθηκε

 στη λίμνη της Καστοριάς. 

Είναι μια ξύλινη πινακίδα με άγνωστο μήνυμα

 χαραγμένο από ένα νεολιθικό ψαρά ή έμπορο

 λιμνιαίου προϊστορικού οικισμού 

στο Δισπηλιό Καστοριάς, γραμμένο

 δύο χιλιάδες χρόνια πριν από τα γραπτά ευρήματα 

των Σουμερίων και τέσσερις χιλιάδες χρόνια 

πριν από τις κρητομυκηναϊκές πήλινες πινακίδες

 της γραμμικής γραφής.

Τη συγκλονιστική ανακοίνω­ση έκανε χθες 

στη διάρκεια του αρχαιολογικού συνεδρίου

 για το φετινό ανασκαφικό έργο στη Βόρεια Ελλάδα

 ο καθηγη­τής της Προϊστορικής Αρχαιο­λογίας 

στο ΑΠΘ κ. Γιώργος Χουρμουζιάδης, που αποκά­λυψε 

το ντοκουμέντο στη διάρκεια ανασκαφικής έρευ­νας 

το περασμένο καλοκαίρι. 

Η ξύλινη πινακίδα με την επιγραφή χρονολογήθηκε

 επακριβώς με τη μέθοδο 

του άνθρακα-14 στον «Δημόκρι­το» στο 5260 (!) π.Χ., 

δηλαδή στο τέλος της μέσης νεολιθι­κής περιόδου.

Ο κ. Χουρμουζιάδης με επι­στημονικά επιχειρήματα

 κατέ­ληξε στο συμπέρασμα ότι τα χαράγματα

 της επιγραφής, που είναι οργανωμένα σε στί­χους, 

δεν πρέπει να είναι διακοσμητικά, αλλά «γράμματα» 

που μπορούν να ενταχθούν στο σύστημα

 της παλαιοευρωπαϊκής γραφής και μάλιστα

 στην πρώιμη φάση της. «Είναι το μοναδικό 

έγγραφο-εύρημα όπου τα σήματα του δεν έχουν

 ιδεογραφικό χαρακτήρα (με μορφές αν­θρώπων,

 ζώων, του ήλιου κ.ά.) και παρουσιάζουν 

                      προχωρημένο χαρακτήρα αφαίρεσης, 

άρα είναι προϊόν διανοητικής επεξεργασίας», 

είπε ο κ. Χουρμουζιάδης.

Η ανακοίνωση του μοναδι­κού προϊστορικού 

ευρήματος εντυπωσίασε

 τους αρχαιολόγους-συνέδρους,

ενώ ο κ. Χουρμουζιάδης διατύπωσε το ερώτημα: 

«θα μπορέσουμε, άραγε, να μάθουμε ποτέ αν αυτά

 τα σήματα ήταν η πρώτη αρχή ενός διηγηματικού

 λό­γου ή του λόγου μιας εξου­σίας;».  

Δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα»15.02.1994

http://www.gataros1.info/2009/11/blog-post_8751.html